تغییرات پروتئین واکنشگر-c، اینترلوکین -6 سرمی و شاخص های لیپیدی در مردان میان سالِ غیر فعال پس از تمرینات مقاومتی

زمینه و هدف: خطر بروز بیماری های دیابت و قلبی - عروقی در افراد مسن، چاق و کم تحرک زیاداست. تمرین ورزشی، اختلالات متابولیکی مرتبط با این بیماری ها را بهبودمی بخشد. هدف از این پژوهش، بررسی تاثیر هشت هفته تمرین مقاومتی برسطوح سرمی پروتئین واکنش گر c، اینترلوکین-6 و شاخص های لیپیدی مردان میان سالِ غیرفعال می باشد. مواد و روش ها: این مطالعه از نوع نیمه تجربی و در سال 1391 در شهرستان ساری انجام شد. در این تحقیق، 24 آزمودنی در دو گروه تجربی (12 نفر) و کنترل (12 نفر) به روش نمونه گیری در دسترس و هدفمند انتخاب شدند. برنامه ی تمرین مقاومتی درهشت هفته و در هرهفته، سه جلسه به-مدت 90 دقیقه باشدت 60 تا 70 درصد یک تکرار بیشینه انجام شد. نمونه ی خونی پیش از شروع و پس از پایان مداخله ی تمرینی جمع آوری شد. با استفاده از نرم افزار spss، ویرایش 15 مقایسه ی میانگین های درون گروهی و بین گروهی انجام و برای آزمون فرضیه ها، سطح معناداری 05/0>p در نظرگرفته شد. یافته ها: نتایج نشان داد در گروه مقاومتی سطوح crp،il-6، درصدچربی بدن به ترتیب به میزان 14/19، 00/11 و 55/9 درصد کاهش معناداری یافت(05/0p). نتیجه گیری: هشت هفته تمرین مقاومتی از طریق کاهش معنادار crpو il-6، دو عامل خطر جدید قلبی- عروقی، می تواند در کاهش خطر بیماری آترواسکلروز و بهبود سلامت قلب و عروق موثر باشد.